نیمه اول شهریور ۹۵
نیمه اول شهریور ۹۵ ۹۵/۶/۲
دخترکم شیرینکم زندگی رسم عجیبی داره مامانم یروز بکامت میشینه و میشی شادو خندون انگار میتونی یک تنه بری به جنگ تمام مشکلات و یکروز چنان تو غمو نا امیدی غوطه ور میشی که انگار آخر دنیا رسیده و هیچ چیز خوبی تو این دنیا وجود نداره :-( عروسکم روزی که این مطالبو بخونی حتمااااا اونقدر بزرگ شدی که بفهمی چی میگم , اون روز اینو بدون که این روزهای متظاد برای همه هست و استثناء هم وجود نداره حالا یکم کمو زیادش متفاوته و من امیدوارم از اون روزهای اول تو زندگیت فراوون داشته باشی , عزیزم حتما یروز به امید خدا مادر میشی و اونوقت عمق حس یه مادر به فرزندشو میتونی حس کنی اینکه الان یکسالو هشت ماهه هیچ دعایی برای شخص خودم نکردم و اصلا به ذهنم نمیاد اصلا دیگه چیزی برام مهم نیست جز خوب شدن تو نفسم , و واقعا موندم که .... ولش کن نگم بهتره فقط بدون قبلا وقتی میشنیدم یکی مثل شمع میسوزه فقط میفهمیدم یعنی چی, اما الان با عمق وجودم حس میکنم که مثل شمع میسوزم و آب میشم بخاطر تو اما نه دودم معلومه و نه سوختنم , کی میفهمه من چی میگم جز کسی که تو شرایط من باشه !!!!؟
حتی بابات تو غصه خوردن برات هم شریکم نمیشه مثل تمام چیزهای دیگت و چقدددر حس تنهایی دارم . هنوز مشتاقانه دلم یه عسل دیگه مثل تو میخواد شدددددید اما کو شرایطش ؟ کو یک پدر همراه و مسیولیت پذیر گاهی واقعا کم میارم عزیزکم بابات صبح میره شبها ۹ ۱۰ میاد خونه پنجشنبه ها هم یا شیفته یا دانشگاهه یا دنبال کاراش جمعه ها هم فقط ولو هست تمام زندگیمون من هستمو تو من و تووووو خرید داشته باشی آزمایش داشته باشی ... همش منم و تووووو فقط موقعهایی که باید بریم تهران بیمارستان مفید با بابا حاجی و مامانی میریم اونم باز بابات نمیاد :'( راستش زندگی برام سخت شده کسل کننده شده صبحها هییییچ انگیزه ای برای بیدار شدن ندارم اصلا نمیدونم چقدددر میشه اینجوری دوام آورد ؟ تنها انگیزه من تویی اما این مریضیت و بد قلقیهای توی جمعت گاهی میخواد از پا در بیارتم دخترم پس یکم تو لااقل با مامان کنار بیا گلکم .
